Wilno, 24 grudnia 2016 r.
Bożenarodzeniowy list pasterski, ogłaszający na Litwie Rok arcybiskupa Teofila Matulionisa
Prawda was wyzwoli!
Drodzy bracia i siostry! Błogosławionych Świąt Bożego Narodzenia!
Jakże wzniosłą tajemnicę świętujemy – Bóg stał się człowiekiem! Stwórca nieba i ziemi zstąpił w historię i w osobie Jezusa z Nazaretu przemówił do człowieka. Boże Narodzenie przypomina nam tę wielką radość, brzmiącą w pieśni zastępów niebieskich: „Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom Jego upodobania“ (Łk 2, 14). Tak, Bóg upodobał ludzi! Oto dlaczego On ich nawiedza. On staje się dzieciątkiem, aby nasze serca zostały poruszone łagodną pociechą bliskości Bożej. To nam przypomina każde dziecko, które przychodząc na ten świat, odzwierciedla cud Bożego Narodzenia. Wcielony Bóg, który chodził drogami tego świata, pragnie, aby człowiek doświadczył inicjatywę Bożej miłosiernej Miłości. Jak jest ważne, aby ją zauważyć i odpowiedzieć na nią!
Boże Narodzenie łączy niebo i ziemię. Ewangelista Jan te wydarzenie opisuje słowami: „A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas“ (J 1, 14). Bóg zechciał objawić prawdę o sobie. Stwórca pragnął wyzwolić człowieka z ciemności niewiedzy. Już dawniej, natchniony widzeniem rzeczy przyszłych, prorok Izajasz wołał: „Naród kroczący w ciemnościach ujrzał światłość wielką; nad mieszkańcami kraju mroków światło zabłysło“ (Iz 9, 1). Tak, Chrystus jest wielkim światłem dla całej ludzkości! Bóg przez swoje wcielenie objawił prawdę, która człowieka wyzwala z mitów, bezsensu i bezsilności. Uroczystość Bożego Narodzenia zaprasza nas do odnalezienia i przyjęcia tej prawdy. Zrealizować ją w swoim życiu możemy pomagając braciom i siostrom wyzwolić się z ciemności niewiedzy i beznadziei. Jeżeli człowiek wierzy w Boga, to powinien on stać się współpracownikiem Jego prawdy. Jeżeli człowiek przyjmuje Chrystusa, to za przykładem swego mistrza, życie swe czyni darem dla bliźniego, Ojczyzny i samego Boga. Boże Narodzenie jest nową okazją przyjąć przychodzącego Chrystusa do swego życia. Razem z pasterzami, którzy w tamtą noc trzymali straż nocną, znowu usłyszmy orędzie anioła Pańskiego: „Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan“ (Łk 2, 10-11).
Echo orędzia bożenarodzeniowego nadal rozlega się w światowej historii, kulturach i narodach. Narodzenie Mesjasza Pańskiego, Jego misja, ofiara krzyżowa i zmartwychwstanie natchnęło do świętości niezliczone rzesze mężczyzn i kobiet. I nasza Ojczyzna ma bohaterów wiary. W dniu 1 grudnia br. papież Franciszek podarował Litwie radosną wieść. On potwierdził dokument przygotowany przez Kongregację do Spraw Świętych, w którym uznaje się męczeństwo arcybiskupa Teofila Matulionisa, w ten sposób otwierając drogę do ogłoszenia go błogosławionym. A więc w nadchodzącym 2017 roku po raz pierwszy w naszym kraju będzie świętowana liturgia beatyfikacyjna. Chociaż już przed 30 laty błogosławionym został ogłoszony arcybiskup Jerzy Matulewicz, lecz wówczas uroczystość beatyfikacyjna odbyła się w Rzymie. Tym razem wszyscy będziemy mieli okazję wziąć udział w tej nadzwyczajnej historycznej uroczystości na Litwie.
Nadchodzący rok 2017 biskupi Litwy ogłaszają Rokiem arcybiskupa Teofila Matulionisa. Hasłem tego Roku będą zapisane w Ewangelii słowa Pana: „Prawda was wyzwoli“ (J 8, 32). Ta obietnica Chrystusa jest również tematem Dni młodzieży Litwy, które się odbędą w Wilnie w dniach 23-25 czerwca 2017 r. Czcigodny Teofil Matulionis tę prawdę zaświadczył swoim życiem. Jemu Pan przeznaczył chwałę męczennika. Jakby to przeczuwając, swoim hasłem biskupim pasterz wybrał słowa „Per crucem ad astra – Przez krzyż ku gwiazdom!” Znosząc długie lata więzień i łagrów sowieckich, zostając jednak wolnym i niezałamanym, bez wahania składał świadectwo prawdy Chrystusowej Ewangelii. Bądźmy dumni, że Pan darował Litwie arcybiskupa Teofila Matulionisa. Papież Pius XI w roku 1936 do grupy pielgrzymów litewskich podczas audiencji w Watykanie powiedział: „Chwała narodowi litewskiemu, który porodził takiego bohatera!”
W życiu czcigodnego arcybiskupa i męczennika Teofila objawia się nie tyle siła fizyczna, ile potężna moc Ducha. W jego życiu Kościół rozpoznał najistotniejsze rzeczy, które Bóg pragnie nam przekazać: wierność Ewangelii, służba Kościołowi, miłość bliźniego i troska o misję przekazania wiary. Rozumiejąc, że realizacja tych zadań przewyższa siły ludzkie, czcigodny Teofil moc czerpał w modlitwie. Z jego inicjatywy w roku 1940 w kowieńskim kościele pw. św. Mikołaja (sióstr benedyktynek) została rozpoczęta nieustająca Adoracja Najświętszego Sakramentu. Modlitwa i oddanie się woli Bożej pomogło mu przetrwać najtrudniejsze próby i zostać niezałamanym na duchu aż do końca, świadcząc w ten sposób, jaką moc słabemu człowiekowi daje wiara chrześcijańska.
Dziękując Bogu za arcybiskupa Teofila Matulionisa, błagajmy, abyśmy też byli umocnieni odwagą głosić prawdę Chrystusa. Prośmy, abyśmy wszyscy byli odważnymi świadkami życia chrześcijańskiego. Niech wcielona łaska Boża, którą świętujemy w uroczystość Bożego Narodzenia, stanie się widoczna i w naszym życiu.
Najświętsza Maria Panna, której setną rocznicę objawień w Fatimie będziemy obchodzili w roku 2017, niech ma w swojej opiece nasz kraj i nas wszystkich, którzy wkraczamy w nowy Rok Pański, Rok arcybiskupa Teofila Matulionisa!
Biskupi Litwy